Według mnie całkiem słuszne spostrzeżenie, chociaż nie sądzę, żeby "typ człowieka" o którym mówisz był czymś nowym, więc równie dobrze film może oddawać jakiś fragment rzeczywistości, w której powstawał. Chociaż prawdopodobnie krytykowane przez Franka postawy obecnie są zjawiskiem częstszym albo bardziej afiszowanym

Jednak w moim wypadku poleciała niższa ocena (8/10) właśnie ze względu na to końcowe przemówienie, do którego się odwołujesz, jak dla mnie zanadto umoralniające i strasznie w amerykańskim stylu ( czytaj: patetyczne i oczywiste). Jednym z motywów filmu była prezentacja takich wartości jak honor, lojalność, etc., skontrastowane z nieuczciwością, czy cwaniactwem. I nie było to trudne do załapania, dlatego mnie ta "wspaniała mowa" irytuje i trochę psuje cały film.