Od 1933r. nakręcono kilkanaście filmów z sympatyczną, ciutkę przerośniętą małpką.
Na szczególną uwagę zasługują te z 1933r,. 1976r. I z 2005r.
Warto je obejrzeć chociażby dla porównania ewolucji efektów specjalnych w kinematografii.
W pierwszym efekty ledwie raczkują, a w trzecim mają ochotę zdominować fabułę.
Skupmy się więc na produkcji z 1976r.
Od lat wmawia się nam, że King Kong (imię wymyślone przez twórców w 1933r,) to potwór, co prawda jeden z najsłynniejszych w historii kina ale potwór.
Czy nikt nie widzi, że to biedna, niewinna, samotna małpka wyrwana ze swojego środowiska naturalnego i podle wykorzystywana przez wstrętne ropociągi? To nafciarze są prawdziwymi potworami.
Do tego zakochana w niewłaściwej kobiecie.
Za każdym razem, gdy oglądam tą historię mam kłopoty z dotrwaniem do końca, bo żal mi małpy.
Niech sobie będzie, z to film przygodowy ale dlaczego nie melodramat?
Wystarczy zastąpić małpę mężczyzną. Sądząc po zachowaniu goryla pewne zbieżności są.
Po zniwelowaniu różnic gatunkowych, wprowadzić inne na przykład: rasowe, kulturowe, klasowe itp. Takich mdłych opowieści jest wiele i istnieje duże prawdopodobieństwo, że nikt tego nie będzie chciał oglądać, chyba tylko dla pięknej Jessici Lange.
Podsumowując te niepoważne dywagacje; King Kong-dobra małpa, ropociągi-potwory.